1. |
||||
2. |
Μιρέντε / Mirende
05:44
|
|||
|
Εκείνος ο Μπάιρον
τα έδωσε όλα λες και χόρευε τις Βεργούλες.
Δικαίως ανεξίτηλο χάραγμα τ’ όνομά του,
Αξιοθέατο μέχρι το ηλιοβασίλεμα.
Μετά η αυτοκρατορία του ήλιου τελείωσε.
Ο φύλακας της κολόνας απόδιωξε τους ερωτευμένους
στο απέξω φεγγάρι.
Μόνο η πέρδικα στην άκρη του γκρεμού,
παράταιρη κι ακίνητη,
έμεινε να αγναντεύει τα μαύρα μαντάτα.
Εμείς αμέριμνες να πίνουμε τσίπουρα,
ενώ το σαπιοκάραβο πλησίαζε αμετάκλητα.
Μιράντα Τερζοπούλου, από την ποιητική συλλογή «Ομοερωτικά σαν τα άλλα ερωτικά» (εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2016)
|
||||
3. |
||||
|
«Πολύ συναίσθημα» μου έλεγες, «πολύ συναίσθημα» κι αρνιόσουν την επίκληση.
Το ξέρω καλή μου, τα πάθια δε βγαίνουν στο γιουσουρούμ.
Για την ψυχή δε λέω, ποιος τη θέλει άλλωστε.
Το σώμα σου όμως, το σώμα σου θα ’πιανε πολλά. Φυλακή κι αγώνες κι άλλα ανομολόγητα, μια ζωή ολόκληρη, αποτυπωμένη.
Πολύ συναίσθημα Ασπασία, το ξέρω. Όμως το χαμόγελό σου, πες μου, με ποιον πήχη να το μετρήσω;
Κείμενο: Κώστας Κουτρουμπάκης
|
||||
4. |
Latin Ballad
03:01
|
|||
5. |
||||
|
Μια πέτρα της Σταμπούλ, της ασύγκριτης και ανεκτίμητης πόλης,
αξίζει όσο ολόκληρη η Περσία.
Αυτό το τέλειο κόσμημα ανάμεσα σε δύο θάλασσες είναι άξιο
να συγκριθεί μονάχα με τον ήλιο που φωτίζει αυτόν τον κόσμο.
Άραγε ο παράδεισος είναι πιο ψηλά ή πιο χαμηλά από δω;
Στ’ αλήθεια ο παράδεισος είναι εδώ.
Τι νερό και τι αέρας είναι αυτός;
Κάθε κήπος της, είναι μια πανδαισία ομορφιάς.
Κάθε γωνιά της μια σπατάλη ευτυχίας και τέρψης.
Είναι αμαρτία να την συγκρίνεις με τον κόσμο.
Και είναι λάθος να παρομοιάζεις τους ροδώνες της
με τα περιβόλια του παραδείσου.
Εδώ ο καθένας μπορεί να χορτάσει τους πόθους του.
Γι’ αυτό οι τεκέδες της είναι για όλους καταφύγιο.
Στις αγορές και στα σοκάκια της πουλιέται το «ύφασμα της γνώσης»,
είναι πηγή των σοφών και παζάρι κάθε τέχνης.
Κάθε τζαμί της είναι ιερό σαν το όρος που φανερώθηκε ο Θεός
και το ιερό του βήμα μοιάζει με φρύδι αγγέλου.
Μα είναι δυνατόν ποτέ ν’ απαριθμήσουμε όλες τις χάρες
και τις ομορφιές της Σταμπούλ;
Ποίηση: Νεντήμ [αυλικός ποιητής της Οθωμανικής αυτοκρατορίας (1680-1730)]
Μετάφραση: Θωμάς Κοροβίνης («Τούρκοι ποιητές υμνούν την Κωνσταντινούπολη», Οδός Πανός, 2000)
Διαβάζει η Δέσποινα Παγιούλα.
|
||||
Kostas Koutroumpakis Thessaloniki, Greece
Ο Κώστας Κουτρουμπάκης γεννήθηκε το 1969. Ζει στη Θεσσαλονίκη. Με την κιθάρα ασχολείται από το 1986. Τα «Γεφύρια» είναι η πρώτη προσωπική του δουλειά.
If you like Kostas Koutroumpakis, you may also like:
featured on Bandcamp Radio Mar 19, 2024
go to album
Stunningly beautiful songs wrought with pedal steel and nylon-string guitar that cast mesmerizing melodic shapes.
go to album
Terrific instrumental bluegrass and Americana from this L.A. musician that is as big as the desert sky.
go to album
crookhollow and variations
by poor horse
An intimate (and instrumental) improvised solo guitar meditation on the vastness of the unknown, from the Appalachian mountains.
go to album
Isasa makes contemplative and emotionally rich fingerstyle guitar in the mode of John Fahey and Jack Rose.
go to album
Tales that drift and whisper
by Along the Wind
Soft and soothing acoustic compositions from this Italian guitarist with melodies that flutter like leaves on a breeze.
go to album
Ian Russell took isolation as a chance to get closer with his guitar, resulting in this lovely set of meditative acoustic instrumentals.
go to album
